تحلیلگران به سی ان بی سی گفتند که نقش روسیه به عنوان یک بازیگر انرژی جهانی کاهش می یابد و ایالات متحده و قطر از جمله کشورهایی هستند که آماده پر کردن کفش های خود هستند.

هنینگ گلویستاین، مدیر انرژی، اقلیم و منابع طبیعی در گروه مشاوره سیاسی Eurasia Group به CNBC گفت: «سهم جهانی عرضه LNG روسیه تقریباً در این دهه کاهش خواهد یافت. وی خاطرنشان کرد که نقش آن در فضای گاز طبیعی مایع حتی قبل از حمله این کشور به اوکراین در سال گذشته در حال عقب نشینی بود.

اخبار مربوط به سرمایه گذاری

تحریم های غرب که ناشی از هجوم همسایه آن بود، بیشتر سرمایه گذاری خارجی در بخش LNG روسیه را از بین برد.

ژی شین چونگ، مدیر بخش گاز آسیای جنوب و جنوب شرقی S&P گفت که ناتوانی روسیه در خرید ماژول های مایع سازی (که گاز طبیعی را به LNG تبدیل می کند) جاه طلبی های این کشور را مختل خواهد کرد.

چونگ در ایمیلی گفت: «در این دهه، گسترش ظرفیت مایع سازی خود با توجه به تحریم های گسترده ای که علیه این کشور اعمال شده است، برای روسیه بسیار چالش برانگیز خواهد بود».

وی افزود که ظرفیت کل تاسیسات LNG روسیه برای تولید گاز طبیعی در 37 میلیون تن در چند سال آینده ثابت خواهد ماند.

تا سال 2030، کل ظرفیت جهانی LNG با 50 درصد رشد به 671 میلیون تن در سال خواهد رسید – و انتظار می رود سهم روسیه از این پای از 6.7 درصد فعلی، پروژه های بعدی S&P به 5 درصد کاهش یابد.

در سال 2021 قبل از حمله به اوکراین، روسیه بزرگترین صادرکننده گاز جهان و همچنین چهارمین صادرکننده بزرگ LNG پس از استرالیا، قطر و ایالات متحده بود.

و انتظار می رود این کشورها در کنار کشورهای دیگر، شکاف گاز را پر کنند.

چونگ گفت: «ما شاهد تاکید بیشتر بر جاهای دیگر مانند ایالات متحده، موزامبیک و استرالیا خواهیم بود.

به گفته اداره اطلاعات انرژی با استناد به داده های سازمان غیرانتفاعی Cedigaz، در نیمه اول سال 2022، ایالات متحده از قطر و استرالیا پیشی گرفت و به بزرگترین صادرکننده LNG جهان تبدیل شد.

تا سال 2030، چونگ انتظار دارد که ایالات متحده 25 درصد از ظرفیت جهانی LNG و قطر 19 درصد از ظرفیت جهانی LNG را به خود اختصاص دهد.

هنینگ اوراسیا همچنین از ایالات متحده و قطر به عنوان “ذینفعان اصلی” نام برد زیرا روسیه از اکوسیستم LNG جهان عقب نشینی می کند.

او گفت: «پروژه‌های جدید و توسعه تأسیسات موجود در ایالات متحده و همچنین توسعه عظیم میدان شمالی قطر، با انباشته شدن اروپا در بازار LNG در سال گذشته، به طور قابل‌توجهی تسریع شده است».

به غیر از ایالات متحده و قطر، مدیترانه شرقی نیز در لیست او قرار دارد زیرا این منطقه از نظر جغرافیایی برای جایگزینی گاز خط لوله روسیه به کشورهای جنوب اروپا، به ویژه ایتالیا، یونان و کرواسی مناسب است.

هنینگ افزود: «ال‌ان‌جی شرق آفریقا از جمله موزامبیک و احتمالاً تانزانیا نیز ممکن است سود ببرند».

با این حال، او هشدار داد که با توجه به تلاش اروپا برای کاهش مصرف کلی گاز از طریق محدودیت‌های آتی در استفاده و سرمایه‌گذاری در منابع جایگزین داخلی، «پنجره فرصت نسبتاً باریک است».

اتحادیه اروپا مدت کوتاهی پس از آغاز جنگ اوکراین از طرح REPowerEU با هدف افزایش سهم انرژی های تجدیدپذیر در مصرف نهایی انرژی به 45 درصد تا پایان این دهه رونمایی کرد. پاول مولچانوف، مدیر عامل تحقیقات سهام در بانک سرمایه گذاری ریموند جیمز، از طریق ایمیل به CNBC گفت: این با دستور کار طولانی مدت کربن زدایی قانون آب و هوای اروپا مطابقت دارد.

وی گفت: “گسترش انرژی تجدیدپذیر به این معنی است که نقش گاز، و نه ذغال سنگ، در طول زمان در حال کاهش است.”