اگر فکر می کنید که زندگی در دریا مانند فرانچایز فیلم «دزدان دریایی کارائیب» است، دوباره فکر کنید.

به گفته رالف جول، کهنه کار کشتیرانی، این فیلم ها که شامل کمین، غارت و ناخدای مست است، از زندگی واقعی دور هستند.

جول در تماس تلفنی به CNBC گفت: «البته این موارد، بولوک های زیادی است.

برای شروع، مصرف الکل در بسیاری از کشتی ها ممنوع است.

جوهل گفت: اما یک شباهت با فیلم وجود دارد: قوانین رفتاری بین دریانوردان. در این فرانچایز، رمز دزدان دریایی در کتابی که توسط شخصیت کاپیتان تیگ نگهداری می‌شد، شرح داده شد و برخی به‌طور آزادانه آن را دنبال کردند.

جول گفت، برای کسانی که برای امرار معاش دریانوردی می کنند، نوع مشابهی از توافق وجود دارد.

“دریانوردان، مهم نیست از کجا آمده اند – هند، اوکراین، دانمارک، فیلیپین – این رفتار شما در کشتی وجود دارد … اگر آن بازی اجتماعی را انجام نمی دهید، در واقع می توانید هم خود و هم همه همکاران خود را به خطر بیندازید. جول گفت: “با حضور در کشتی. بنابراین، شما مسئولیت را بر عهده می گیرید، شما از اقتدار پیروی می کنید.”

جول، معاون اجرایی شرکت نفتکش هافنیا، چندین دهه در این صنعت کار کرده است و به عنوان یک دریانورد معمولی – پایین ترین رتبه ملوان – در سال 1983 شروع به کار کرده است.

“وقتی شما به عنوان یک دریانورد [go] در کشتی… شما کمکی به جامعه هستید و باید در آن جا بمانید… این کد دریاهای آزاد وجود دارد.”

«دزدان دریایی کارائیب» یک کلیشه دریانوردی است که برای دیکسون هافنیا، که پنج سال کاپیتان بوده، آشناست. او در تماس تلفنی به CNBC گفت، دیکسون – که کشتی‌هایی را که به عنوان تانکرهای فرآورده‌ای شناخته می‌شوند، حمل می‌کند که هم فرآورده‌های نفتی تصفیه‌شده و هم فرآورده‌های نفتی تصفیه‌شده را به سرتاسر جهان حمل می‌کنند، باید پدر و مادرش را متقاعد کند که نقش او شبیه فیلم نیست.

او گفت: «بسیاری از مردم با نگاه کردن به دزدان دریایی کارائیب، بازنمایی بسیار متفاوتی از یک دریانورد دارند.

دیکسون ممکن است کاپیتان کشتی‌ای مانند هافنیا راین عظیم باشد که حدود 230 متر طول و 33 متر عرض دارد و ظرفیت آن بیش از 76000 تن وزن مرده است – اندازه‌گیری که شامل محموله نفت، به علاوه سوخت، غذا، آب و خدمه است. اعضا، اما نه وزن خود کشتی.

او گفت که کشتی به کجا می رود بستگی به این دارد که تقاضا برای نفت کجا باشد و دیکسون به هر قاره قطب جنوب سفر کرده است.

او گفت که دیکسون قصد دارد به یک برنامه سه ماهه در دریا و سپس سه ماه در خانه در بمبئی هندوستان پایبند باشد و آخرین سفر خود را در رودخانه می سی سی پی در ایالات متحده آغاز کرد و با کشتی به برزیل رفت و به عربستان سعودی رفت. از طریق جبل الطارق و کانال سوئز، قبل از بازگشت به برزیل.

در مقایسه با فردی که در یک شغل اداری کار می کند، دیکسون گفت که زمان بیشتری را با همسر و پسر شش ساله خود می گذراند، زیرا وقتی در خانه است “کاملا” آنجاست. او گفت: “من این بخش از زندگی ام را دوست دارم، زیرا وقتی به خانه برمی گردم، بابا نوئل هستم.” “در هیچ نقطه ای راکد نمی شود – وقتی قرار است راکد شود، من به دریا برمی گردم.”

جدای از ناوبری، دیکسون گفت که مهمترین بخش کار او حفظ روحیه خدمه است، زیرا آنها ماه ها را در دریا با هم می گذرانند.

دیکسون گفت: «ما در مواقعی، 20، 25 سرنشین داریم، همه آنها ملیت‌های مختلف، فرهنگ‌های مختلف، زبان‌های مختلف هستند… کشتی ما به خوبی افرادی است که در آن هستند.

دیکسون افزود، هیچ برنامه روزانه ثابتی وجود ندارد. او گفت: “هیچ راهی برای توصیف زندگی در کشتی وجود ندارد. البته چالش برانگیز است، اما چالش شما را همیشه با انگیزه نگه می دارد.”

در کنار ناوبری و مدیریت خدمه، دیکسون ممکن است در حال صحبت با مقاماتی باشد که هنگام لنگر انداختن کشتی به کشتی می آیند یا راه هایی برای جشن گرفتن اعیاد مذهبی بیابند.

دیکسون گفت: “صرف نظر از ملیت یا مذهب، مردم رویدادها یا جشنواره های یکدیگر را جشن می گیرند.” “من حتی چیزی مانند گنج یابی در کشتی اختراع می کنم. کشتی عظیم است، من تقسیم می کنم. [crew] دیکسون افزود: به تیم‌ها تبدیل می‌شوند و اجازه دهید راه خودشان را پیدا کنند.

دیکسون گفت که این بازی‌ها ممکن است «بچه‌بازی» به نظر برسند، اما هدف مهمی را دنبال می‌کنند. دیکسون گفت: “اینها مردان بالغ هستند، برخی ممکن است 50 ساله باشند، و این کار را انجام می دهند، اما این راهی برای پیوند است… ما نیاز به معاشرت داریم و یک کشتی شاد همیشه یک کشتی عالی است.”

دیکسون مطمئن می‌شود که خدمه یکشنبه‌ها را تعطیل می‌کنند و آن را هر طور که می‌خواهند سپری می‌کنند: شاید بازی پلی‌استیشن، چت یا خواب. دیکسون افزود: “من مطمئن هستم که یک ناهار عالی وجود دارد.”

سفر در اقیانوس‌ها به معنای تجربه برخی از مناظر طبیعی جهان است، با دیدن پدیده نور شفق قطبی – همچنین به عنوان شفق‌های شمالی – در حین قایقرانی در نزدیکی نروژ، دیکسون.

تنها حسرتی که دارم این است که می بینم نمی توانم آن را به اشتراک بگذارم، می خواهم خانواده ام ببینند [things] در آن لحظه، در همان لحظه، یک عکس آن را ثبت نخواهد کرد.» دیکسون گفت. او با دیدن نورها چه احساسی داشت؟ شما احساس فراوانی می کنید،” او گفت.

او افزود: “بزرگترین بخش کار من این است که چیزهایی را دیده ام که یک انسان معمولی ممکن است نتواند.”

در کنار لذت بردن از صحنه های شگفت انگیز، زندگی به عنوان یک دریانورد می تواند سخت باشد.

مهندس ارشد هافنیا دیمیترو لیفارنکو اهل اوکراین است و زمانی که روسیه در فوریه 2022 به کشور حمله کرد در خانه بود و به همراه همسر و فرزندانش در سراسر اروپا به والنسیا در اسپانیا گریخت.

او در تماس تلفنی با CNBC گفت: «نمی‌دانم چگونه رفتار کنم… با دانستن اینکه بمب‌ها آنجا هستند و من در کشتی هستم.» .

در حالی که آخرین سفر او پنج ماه طول کشید – با کشتی از سنگاپور به فرانسه و سپس استرالیا – او اخیراً مرخصی طولانی گرفته است تا خانواده خود را در خانه جدیدشان اسکان دهد.

لیفارنکو گفت: «در طول سفر دلم برای خانواده‌ام بسیار تنگ شده است.» او و همسرش سه فرزند دارند: یک دختر شش ماهه، یک پسر شش ساله و یک دختر 12 ساله.

“دو پدر و مادر بودن برای سه فرزند، خوب است [effectively] یک مادر مجرد برای بچه هایمان، خیلی سخت است… صادقانه بگویم، این بدترین قسمت کار است.”

این چیزی است که جول نسبت به آن ابراز همدردی می کند: “این برای بسیاری از دریانوردان “ناراحتی” بزرگی است که اکنون آنقدر درگیر خانواده خود هستند. [while at sea]او گفت، اگرچه آنها نمی توانند کاری انجام دهند.

در طول همه‌گیری کووید-19 در سال 2020، لیفارنکو حدود شش ماه را در کشتی گذراند که طولانی‌تر از سفر معمول او است. او گفت که مراقبه های هدایت شده ای که هافنیا برای او فرستاده بود برای مقابله با یک موقعیت نامشخص مفید بود.

“شما به چیزهایی فکر می کنید که واقعا نمی توانید آنها را تغییر دهید، و این کاملا به افسردگی نزدیک است، اما این [was] مانند یک دست کمک کننده، “او گفت.

اما، علیرغم برخی نکات منفی، لیفارنکو گفت که کارش را به دلیل تنوع آن دوست دارد. “شما نمی توانید بگویید که روال شما چیست، زیرا بخش روتین بسیار کوچک است. بیشتر اوقات، شما در حال حل یک موقعیت هستید که لازم است از مغز خود استفاده کنید، و به این فکر می کنید که چگونه این مشکل را برطرف کنید … یا چگونه می توانیم این را به شیوه ای بهتر حفظ کنیم.”

او همچنین از دیدن دنیای طبیعی در هنگام سوار شدن به کشتی لذت برده است، از جمله مشاهده نهنگ ها و قایقرانی در نزدیکی جزایر آتشفشانی قناری.

جول بیش از یک دهه را به عنوان دریانورد گذراند و از 16 سالگی شروع کرد و به مکان‌هایی مانند هندوراس و کره جنوبی رفت و پیش از کاپیتان کشتی‌ها، دریانورد کشتی‌های حامل مواد شیمیایی شد. او در سال 1997 به خشکی آمد و اکنون مسئولیت عملیات فنی هافنیا را بر عهده دارد. او سرنشینان را به عنوان افرادی توصیف کرد که “در حال کار کردن” هستند.

او گفت: “آنها دیگر هرگز به ساحل نمی روند، پایانه هایی دور از شهرها وجود دارد و غیره. بنابراین، این زندگی عاشقانه و تصور دریانوردان، تقریباً از بین رفته است. کار سختی است.”

این بدان معناست که جذب نسل بعدی خدمه به طور بالقوه دشوارتر است. او گفت: “این زندگی گهگاهی تنهاست. و امروز نمی توان تنهایی را به جوانان تقدیم کرد.”

جول می‌خواهد زنان بیشتری را تشویق کند تا دریانورد شوند و هافنیا روی یک برنامه آزمایشی کار می‌کند تا دو کشتی را که نیمی از خدمه آن زن هستند اداره کند، تا بفهمد فرهنگ داخل کشتی چگونه ممکن است چه به صورت مثبت و چه منفی تغییر کند و چگونه آن را حل کند.

با این حال، مسائل همچنان باقی است: جول گفت که مقامات در کشورهایی که زنان در آنها مورد تبعیض قرار می گیرند، ممکن است برای مثال با ناخداهای زن برخورد نکنند، بنابراین هفنیا مجبور است به طور موقت یک ناخدا مرد را برای اقامت در چنین مکان هایی تعیین کند.

جول اضافه کرد که فقط چند سال است که در تانکرها دسترسی به اینترنت وجود داشته است، و او می خواهد در مورد آنچه ممکن است با توجه به فناوری ممکن باشد خلاق باشد.

او گفت که او به ویژه مشتاق است که ملوانان بتوانند با خانواده خود در خانه ارتباط برقرار کنند.

جول گفت: “امیدواریم به زودی بتوانیم هولوگرام هایی بسازیم که کاپیتان بتواند با شام خود به کابین خود برود، و سپس هولوگرام خود را باز کند و بتواند با همسرش بنشیند و غذا بخورد… ما باید اینطور فکر کنیم.” و فناوری جدید به این معنی است که دریانوردان به مهارت‌های متفاوتی نیاز دارند. او گفت: “کت و شلوار شوفاژ مرد را با یک آچار بزرگ پوشاند – این ملوانی نیست که در آینده به آن نیاز داشته باشیم.”