دادگاه عالی روز پنجشنبه در یک نظر بدون امضا گفت که دادگاه عالی از رسیدگی به سپر مسئولیت قانونی که از پلتفرم‌های فناوری محافظت می‌کند در برابر مسئولیت پست‌های کاربرانشان محافظت می‌کند.
این تصمیم در حال حاضر یک سپر مسئولیت گسترده را ایجاد می کند که از شرکت هایی مانند توییتر محافظت می کند. متا فیسبوک و اینستاگرام و همچنین گوگل یوتیوب در قبال سخنرانی کاربرانش در پلتفرم هایشان مسئول شناخته نمی شود.
تصمیمات دادگاه در این موارد در حال حاضر به عنوان یک نفس راحت برای پلتفرم های فناوری عمل می کند، اما بسیاری از اعضای کنگره همچنان در حال اصلاح سپر مسئولیت قانونی هستند.
در پرونده، گونزالس علیه گوگل، دادگاه گفت که از رسیدگی به درخواست بخش 230 قانون نجابت ارتباطات، قانونی که از پلتفرم‌ها در برابر گفتار کاربران محافظت می‌کند و همچنین به سرویس‌ها اجازه تعدیل یا حذف کاربران را می‌دهد، خودداری می‌کند. ‘ نوشته ها. دادگاه گفت که این تصمیم را گرفته است زیرا این شکایت “به نظر می رسد که ادعای معقول کمی برای تسکین وجود داشته باشد.”
دیوان عالی پرونده را به دادگاه بدوی ارسال می کند تا با توجه به تصمیم خود در مورد پرونده جداگانه اما مشابه، توییتر علیه تامنه، مجدداً بررسی شود.
در آن مورد، خانواده یکی از قربانیان آمریکایی یک حمله تروریستی به دنبال این بودند که توییتر را بر اساس قانون ضد تروریسم به اتهام کمک و مشارکت در حمله با عدم انجام اقدامات کافی علیه محتوای تروریستی در پلتفرم خود، پاسخگو بدانند. در تصمیمی که توسط قاضی کلارنس توماس نوشته شده است، دادگاه حکم داد که چنین ادعایی نمی تواند تحت آن قانون مطرح شود.
توماس اظهار داشت: «همانطور که شاکیان ادعا می‌کنند، متهمان پلتفرم‌های مجازی طراحی کردند و آگاهانه نتوانستند «به‌اندازه کافی» برای حذف کاربران وابسته به داعش و محتوای مرتبط با داعش – از میان صدها میلیون کاربر در سراسر جهان و اقیانوس عظیمی از محتوا – از پلتفرم‌های خود انجام دهند. به اتفاق آرا دادگاه نوشت.
او گفت: «با این حال، شاکیان نتوانسته‌اند ادعا کنند که متهمان عمداً کمک قابل توجهی به حمله رینا ارائه کرده‌اند یا آگاهانه در حمله رینا شرکت کرده‌اند – خیلی کمتر از این که متهمان به طور گسترده و سیستمی به داعش کمک کردند تا آنها را مسئول هر حمله داعش بدانند.» با اشاره به کلوپ شبانه استانبول که این حمله تروریستی در آن رخ داد، افزود.
بسیاری از قانونگذاران بخش 230 را به عنوان محافظتی غیرضروری برای یک صنعت عظیم می‌دانند، اگرچه طرفداران آن می‌گویند این قانون همچنین از بازیکنان کوچک‌تر در برابر دعاوی پرهزینه محافظت می‌کند، زیرا به رد پرونده‌های مربوط به صحبت‌های کاربران در مراحل اولیه کمک می‌کند. با این حال، قانونگذاران در مورد شکلی که چنین تغییراتی باید داشته باشند، اختلاف نظر دارند، به این معنی که هنوز موانع بزرگی برای انجام آن وجود دارد.
جس میرز، مشاور حقوقی متا و Chamber of Progress تحت حمایت گوگل، در بیانیه‌ای گفت: «این تصمیم که بخش 230 را دست نخورده باقی می‌گذارد، یک پیروزی بدون ابهام برای نظارت بر گفتار و محتوای آنلاین است. “در حالی که دادگاه ممکن است زمانی میل به تفسیر مجدد چندین دهه قانون اینترنت داشته باشد، از استدلال های شفاهی واضح بود که تغییر تفسیر بخش 230 بیش از آنکه حل کند، مشکلاتی ایجاد می کند. در نهایت، دادگاه تصمیم درستی گرفت. بخش 230 تصمیم گرفته است. اینترنت آنطور که ما می شناسیم امکان پذیر است.”
کریس مارکز، مدیر مرکز دادخواهی NetChoice، گروهی که اعضای آن شامل گوگل، متا، توییتر و تیک تاک هستند، در بیانیه ای گفت: «این یک پیروزی بزرگ برای آزادی بیان در اینترنت است. از دادگاه خواسته شد که بخش 230 را تضعیف کند – و نپذیرفت.
تماشا کنید: تجارت کثیف تعدیل محتوا در فیس بوک، توییتر، یوتیوب
