پروژه ترکیبی از باتری ، قدرت جزر و مدی برای تولید هیدروژن است

واچیراویت جنلوهاکیت | لحظه | گتی ایماژ

پروژه ای واقع در مجمع الجزایر شمال سرزمین اصلی اسکاتلند قصد دارد انرژی جزر و مد و فن آوری باتری را برای تولید “هیدروژن سبز مداوم” ترکیب کند.

روز دوشنبه ، مرکز انرژی دریایی اروپا در اطلاعیه ای اعلام کرد که یک “باتری جریان” 1.8 مگاواتی ساعت را در یک سایت آزمایش انرژی جزر و مد واقع در جزیره ادی ، اورکنی مستقر می کند.

ایده این است که این سیستم برق تولید شده توسط توربین های جزر و مدی را در “دوره های قدرت زیاد” ذخیره کرده و در دوره های کمتری انرژی تخلیه می کند.

با توجه به EMEC ، باتری های جریان دار از سیستم های انرژی Invinity ، قادر به ارائه “ساعتها انرژی مستمر ، یک یا چند بار در روز ، از طریق چندین دهه خدمت” هستند.

هیدروژن سبز چیست؟

هیدروژن سبز با استفاده از منابع تجدید پذیر مانند باد ، خورشید و در مورد ابتکار EMEC ، قدرت جزر و مدی تولید می شود.

در همین حال ، با توجه به ARPA-E وزارت انرژی ایالات متحده (آژانس پروژه های تحقیقات پیشرفته – انرژی) ، یک باتری جریان “یک سیستم قابل شارژ مجدد است که الکترولیت خود را – ماده ای که انرژی را تأمین می کند – به عنوان مایع در مخازن خارجی ذخیره می کند.”

برای پروژه EMEC ، باتری های جریان تولید “جزر و مد” را ایجاد می کنند تا “برق مورد نیاز” ایجاد کنند که با استفاده از الکترولیزر 670 کیلووات به هیدروژن تبدیل می شود.

سیستم Invinity در یک مرکز سرزمین اصلی در اسکاتلند گردآوری می شود و پیش بینی می شود این پروژه در سال 2021 بصورت آنلاین انجام شود. بودجه از طریق دولت اسکاتلند از طریق Highlands and Islands Enterprise تأمین شده است.

نیل کرمود ، مدیر عامل EMEC ، گفت که پس از یک بررسی فنی ، تصمیم گرفت که باتری های جریان بهترین مناسب برای این سیستم انرژی باشد.

وی روز دوشنبه در بیانیه ای گفت: “همانطور که باتری های جریان شارژ الکتریکی را به جای جامد ذخیره می کنند ، می توانند مقادیر صنعتی برق را برای یک دوره پایدار تأمین کنند … و همچنین برای مدت طولانی بدون از دست دادن شارژ کاملاً شارژ می مانند.”

“اینها همه ویژگی های لازم برای ادغام فناوری باتری با تولید انرژی تجدید پذیر و فرآیند تولید هیدروژن است.”

موانعی برای غلبه بر

هیدروژن توسط آژانس بین المللی انرژی به عنوان “یک حامل انرژی همه کاره” توصیف می شود ، کاربردهای متنوعی دارد و می تواند در بخشهایی مانند صنعت و حمل و نقل مستقر شود. نمونه هایی از استفاده از آن در مورد دوم شامل قطارها ، هواپیماها ، اتومبیل ها و اتوبوس هایی است که با استفاده از سلول های سوختی هیدروژن کار می کنند.

در حال حاضر ، اکثریت قریب به اتفاق تولید هیدروژن بر پایه سوخت های فسیلی است که تأثیر منفی بر محیط زیست دارد. آژانس بین المللی انرژی گفته است که تولید هیدروژن تقریباً 830 میلیون تن دی اکسید کربن در سال را بر عهده دارد.

با توجه به این زمینه ، محبوبیت هیدروژن سبز رو به افزایش است و طی چند سال اخیر شرکت های بزرگی از جمله Repsol ، Siemens Energy ، Orsted و BP در پروژه های مربوط به تولید هیدروژن سبز شرکت کرده اند.

به گفته وود مکنزی ، نقش آن در ترکیب کلی انرژی کم است ، با این حال ، فقط 0.1٪ از تولید هیدروژن در سراسر جهان را تشکیل می دهد.

تولید هیدروژن سبز نیز گران است ، اگرچه گزارشی از Wood Mackenzie که در ماه آگوست منتشر شد ، گفت كه هزینه ها ممكن است تا سال 2040 تا 64٪ كاهش یابد.